🎤 مرضیه ابراهیمی (دوبلور و گوینده)

دانلود قصه کودکانه : موش های گرسنه

1399/2/3 18:06
2,345 بازدید
اشتراک گذاری

به نام خدای پروانه ها، به نام نقاش بال پروانه ها ❤️

سلام دوستای گلم، خاله مرضیه هستم با یه قصه دیگه اومدم پیشتون  👋

آماده اید که قصه امشب رو بشنوید؟ خوب منم آمادم ...

اسم این قصه : موش های گرسنه 🐹 🐹 🐹 🐹

قصه موش های گرسنه با گویندگی مرضیه ابراهیمی

برای شنیدن این قصه، فایل زیر رو پلی کنید. لینک دانلود فایل صوتی رو هم واستون گذاشتم 😉

❤️ [ لینک دانلود ] ❤️

 

🐹 🐹 موش های گرسنه 🐹 🐹

☀️موشی خانم عادت داشت که همه ی کارهای خانه را خودش انجام بدهد. او به هیچ کدام از بچه موش هایش نمی گفت که کمکش کنند؛ چون فکر می کرد، خسته می شوند. بچه موش ها هم از خدا خواسته، از صبح تا شب فقط بازی می کردند و به کار مادرشان کاری نداشتند.

☀️ روزی، روزگاری هوا سرد بود و بارانی؛ موشی خانم از خانه بیرون رفت تا غذا پیدا کند. باران تندی می بارید و زمین لیز بود. یک دفعه پای موش بیچاره سر خورد و افتاد تو چاله. همین طور که دست و پا می زد تا خودش را نجات دهد، سرش رفت زیر آب و چند قلپ آب و گل خورد. دیگر نفس اش داشت بند می آمد که حس کرد دمش کشیده شد و دارد پرواز می کند.

☀️ او که تا به حال پرواز نکرده بود، به این طرف نگاه کرد، به آن طرف نگاه کرد، کسی را ندید، سرش را بالا کرد و پرنده ای که در همسایگی اش لانه داشت را دید که دمش را گرفته و او را با خود می برد. پرنده به نزدیکی درخت که رسید، آرام بر زمین نشست و موشی خانم را جلو لانه اش بر زمین گذاشت.

☀️ وقتی چشم بچه ها به مادرشان افتاد، فریاد زدند :«وای مامان! چرا موش آب کشیده شدی؟» مادرشان سرفه کرد : «تنم خیس بود. آن بالا هم سرد. مثل اینکه سرما خوردم. زود جای خواب مرا آماده کنید».
بچه ها هم دیگر را نگاه کردند و گفتند :«جای خواب! چه جوری؟»

☀️ موشی خانم گفت :« با همان کاه هایی که همیشه از انبار می آورم. بعد آه کشید : « ای وای! شما تنبل ها که نمی دانید انبار کجاست.» و همان جا خوابید.

نصف شب، خانم موشی از سر و صدای بچه ها بیدار شد.
همه با هم می گفتند :«ما گرسنه ایم، مامان بلند شو! زودتر غذا را بیاور!»
خانم موشی به موش بزرگه گفت :«قربان قد و بالایت بروم، برو و از چمن زار غذا پیدا کن!»
موش بزرگه با تعجب پرسید :«من! من که بلد نیستم»

☀️ خانم موشی فهمید که چه اشتباهی کرده. بچه موش ها هم فهمیدند که خیلی زودتر از اینها باید کار یاد می گرفتند. همه تا صبح توی سر و کله ی هم زدند و هر کسی برای اشتباه خودش دلیلی می آورد که ناگهان کسی تق و تق و تق به در زد. موش بزرگه در را باز کرد.
همان پرنده بود، می خواست حال خانم موشی را بپرسد و برای موش ها از درختی که روی آن لانه داشت، غذا آورده بود. خانه کثیف بود و خانم موشی از پرنده خجالت کشید. پرنده همه چیز را فهمید. بچه موش ها غذا را خوردند، ولی سیر نشدند، از پرنده پرسیدند :«باز هم برای ما غذا می آوری؟»
پرنده جواب داد : «نه، ولی قول می دهم که غذا پیدا کردن را یادتان بدهم»

☀️ موش ها از خوشحالی بالا و پایین پریدند و به دنبال پرنده رفتند تا غذا پیدا کردن را یاد بگیرند. خانم موشی هم منتظر بچه ها ماند تا بیایند و کارهای خانه را به آنها یاد بدهد.

پسندها (3)
شما اولین مشوق باشید!

نظرات (1)


10 خرداد 99 16:12
من این داستان رو دیشب برای بچه هام گذاشتم عالی بود خیلی دوست داشتند💞